เมื่อใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่มาก (VLT) ของ ESO นักวิจัยได้ค้นพบลายนิ้วมือที่หลงเหลือจากการระเบิดของดาวฤกษ์ดวงแรกในจักรวาลเป็นครั้งแรก พวกเขาตรวจพบเมฆก๊าซที่อยู่ห่างไกล 3 ก้อนซึ่งมีองค์ประกอบทางเคมีตรงกับที่เราคาดหวังจากการระเบิดของดาวฤกษ์ครั้งแรก การค้นพบนี้ทำให้เราเข้าใกล้การทำความเข้าใจธรรมชาติของดาวฤกษ์ดวงแรกที่ก่อตัวหลังบิกแบงเข้าไปอีกขั้น "นับเป็นครั้งแรกที่เราสามารถระบุร่องรอยทางเคมีของการระเบิดของดาวฤกษ์ดวงแรกในเมฆ ก๊าซ ที่อยู่ห่างไกลออกไปได้" วิทยานิพนธ์ปริญญาโทของเขาที่มหาวิทยาลัยฟลอเรนซ์ นักวิจัยคิดว่าดาวฤกษ์ดวงแรกที่ก่อตัวขึ้นในจักรวาลแตกต่างจากที่เราเห็นในปัจจุบันมาก เมื่อเกิดขึ้นเมื่อ 13.5 พันล้านปีก่อน พวกมันประกอบด้วยไฮโดรเจนและฮีเลียม ซึ่งเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่ง่ายที่สุดในธรรมชาติ ดาวฤกษ์เหล่านี้ซึ่งคิดว่ามีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ของเราหลายสิบหรือหลายร้อยเท่า ตายอย่างรวดเร็วด้วยการระเบิดอันทรงพลังที่รู้จักกันในชื่อซูเปอร์โนวา ทำให้ก๊าซรอบข้างอุดมด้วยองค์ประกอบที่หนักกว่าเป็นครั้งแรก ดาวฤกษ์รุ่นหลังๆ ถือกำเนิดขึ้นจากก๊าซที่อุดมสมบูรณ์นั้น และในทางกลับกันก็ขับธาตุที่หนักกว่าออกมาในขณะที่พวกมันตายเช่นกัน แต่ดาวดวงแรกนั้นหายไปนานแล้ว ดังนั้นนักวิจัยจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกมันได้อย่างไร "ดาวในยุคดึกดำบรรพ์สามารถศึกษาทางอ้อมได้โดยการตรวจจับองค์ประกอบทางเคมีที่พวกมันกระจายตัวในสภาพแวดล้อมหลังจากการตาย"