องค์ประกอบการจราจร การควบคุมการจราจรทางรถไฟโดยพื้นฐานแตกต่างจากโหมดอื่นๆ ทั้งหมด เนื่องจากผู้ควบคุมยานพาหนะรางต้องใช้การควบคุมยานพาหนะเกือบทั้งหมดผ่านการเปลี่ยนแปลงความเร็ว รถไฟไม่เคลื่อนที่ในแนวดิ่ง และมิฉะนั้นจะถูกจำกัดให้อยู่ในแนวทางที่กำหนดโดยราง ความได้เปรียบเชิงกลหลักของ Railคือแรงเสียดทานต่ำระหว่างล้อกับราง  แท่งร้อน สิ่งนี้ทำให้สามารถขับเคลื่อนยานพาหนะได้อย่างมีประสิทธิภาพ น่าเสียดายที่มันยังทำให้เกิดปัญหาการควบคุมหลักของราง ระยะทางหยุดยาวมาก ในแทบทุกสถานการณ์ ผู้ควบคุมยานพาหนะรางต้องคาดการณ์ล่วงหน้าถึงเหตุการณ์ต่างๆ ล่วงหน้าเพื่อดำเนินการอย่างเหมาะสม ซึ่งแตกต่างจากระบบทางหลวงซึ่งป้ายและสัญญาณส่วนใหญ่เสริมสิ่งที่ผู้ควบคุมมองเห็น ในหลายกรณี ระบบควบคุมรางต้องให้ข้อมูลแก่ผู้ปฏิบัติงานนอกเหนือจากฉากที่มองเห็นได้ทันที สิ่งนี้ให้ความสำคัญกับระบบควบคุมมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ เนื่องจากผู้ควบคุมเครื่องสามารถปรับความเร็วได้เพียงอย่างเดียว จึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงการกระทำอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุได้ ข้อจำกัดในการทำงานทางกายภาพเหล่านี้เพิ่มความจำเป็น ที่แตกต่างออกไปเพื่อควบคุมการจราจรบนรางมากกว่าโหมดอื่นๆ