เอกภพแบนราบอาจไม่มีที่สิ้นสุด ลองนึกภาพกระดาษ 2 มิติที่ยืดยาวออกไปตลอดกาล แต่อาจมีข้อจำกัดได้เช่นกัน ลองนึกภาพว่าเอากระดาษมาทำเป็นทรงกระบอกแล้วต่อปลายเข้าด้วยกันเพื่อสร้างรูปทรงโดนัท (โดนัท) ปัญหาอยู่ที่นั้น นอกจากนี้ มีหลายวิธีที่เอกภพสามารถโค้งงอได้ แต่เราอาศัยอยู่ในพื้นที่ราบแทน นี่เป็นเงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจงมาก และเราใช้ทฤษฎีที่เรียกว่า เอกภพ  เงินเฟ้อ เพื่ออธิบาย การพองตัวเป็นความคิดที่ว่าในช่วงแรกๆ ของเอกภพมีการขยายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้ส่วนโค้งงอและความโค้งมนในอวกาศของเราเรียบขึ้น หลังจากการพองตัว เอกภพก็เติบโตอย่างที่เราเห็นในปัจจุบัน แต่เป็นไปได้ว่าอัตราเงินเฟ้อไม่ได้เป็นเพียงการเพาะเมล็ดจักรวาลของเรา บางทีมันอาจจะเกิดขึ้นที่อื่นและยังคงเกิดขึ้นอยู่ นั่นอาจทำให้ทั้งจักรวาลหรือลิขสิทธิ์มีขนาดใหญ่แค่ไหน? มันเปิดโอกาสในความคิดของฉัน จักรวาลที่ไม่มีที่สิ้นสุดจะจินตนาการได้ง่ายกว่าจักรวาลที่มีขอบเขตจำกัด