ก่อนที่จะมีกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อม ที่ดินที่ใช้สำหรับการทำเหมืองถูกปล่อยทิ้งไว้โดยไม่มีความพยายามในการแก้ไขใดๆ เมื่อใดก็ตามที่กิจกรรมการสกัดเหมืองเสร็จสิ้นลงและไม่มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม มีเพียงไม่กี่ประเทศที่มีกฎระเบียบเกี่ยวกับทุ่นระเบิดของรัฐบาลและโครงการถมทะเลจนถึงช่วงหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ มีการประเมินว่ามีเหมืองร้างมากกว่าล้านแห่งทั่วโลก รวมทั้งเหมืองเหมือง เหมืองขุดเหมืองและเหมืองตะกอน เหมืองร้าง สามารถก่อให้เกิดปัญหาด้านสุขภาพและภัยคุกคามต่อสิ่งแวดล้อมหลายประการ เช่น การสะสมของอันตรายและก๊าซที่ระเบิดได้ซึ่งเป็นผลมาจากการขาดอากาศหมุนเวียนในแกลเลอรี หรือโครงสร้างที่ไม่ปลอดภัยซึ่งอาจทำให้เกิดสภาพที่ไม่มั่นคงในบริเวณนั้น ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุได้หลายครั้ง การใช้เหมืองเหล่านี้เพื่อการทิ้งที่อยู่อาศัยหรืออุตสาหกรรมยังก่อให้เกิดอันตรายจากสภาพที่ไม่ถูกสุขลักษณะ การกลืนกินฝุ่นจากสถานที่ทิ้งขยะเก่าอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพ